۱۱ ارديبهشت ۹۹
.
دلم برای خانهای تنگ است
که تمام خندههای کودکیم را در آن جا نهادهام...
تمام بازیهایم...
تمام قد کشیدنهایم و تمام آرامشم...
دلم برای خانهای تنگ است،
که تمام رازهای دیروزم را درش جا نهادهام...
تمام شیطنتها و سادگیهای کودکانهام...
تمام همبازیهای کودکیم...
و تمام متلهای شنیدنی زندگیم را
خانه ای که در ۲۰فروردین ۹۹ با همه ی زیبایی هایی که واسمون داشت تخریب شد.