عید امسال متفاوت ترین عید سالهای زندگی مونه شاید
هر سال نزدیکای عید خونه ی بابا جمع بودیم ، شور و شوق خاصی بود
ولی حالا به خاطر کرونا خودمونو تو خونه قرنطینه کردیم.
چیزی حدود ۱۷ساعت دیگه امسال هم تموم میشه و میریم یه سال جدید رو شروع کنیم.
هیچ چیزی شبیه عید نیست ، دلم برای عیدهای قبل لک زده ، دورهمی ها
امروز خودم برای خودم رنگ مو گذاشتم ، رنگ مویی که چند ماه قبل خریده بودم.
قیمه بار گذاشتم
و کتاب مردی به نام اوه رو شروع کردم.
دلم گاهی میرود پی همسر که مجبوره الان سرکار باشه ، زیر لب دعا میکنم
توحید میخونم ، آیه الکرسی میخونم
دیشب گفتم : حیفم میاد بمیرم ، هنوز خیلی کار ناکرده دارم ، هنوز بقیع رو ندیدم
کعبه رو ندیدم
مدینه رو ندیدم
و هنوز خوب نشدم ، خدا ازم راضی نیست.
اصلا چرا بمیرم ، من می‌خوام شهید بشم.
خدایا تو این ساعت های پایانی سال ازت شهادت طلب میکنم.
